Zonder rolmodel, maar mét nieuwsgierigheid: Kim Bonger benoemd tot hoogleraar
Kim Bonger is sinds deze maand hoogleraar Chemische Biologie. Daar is ze als eerste generatie academicus dankbaar voor. ‘Ik was niet per se een uitblinker op school. Dit had ik nooit kunnen voorzien.’
Wat betekent deze benoeming voor jou persoonlijk?
Bonger: ‘Het is een enorme eer en ik ben ontzettend dankbaar voor het vertrouwen van het instituut en de faculteit. Als eerste generatie academicus - en iemand die op eerdere schooljaren niet per se een uitblinker was - had ik dit nooit kunnen voorzien. Mijn prioriteiten lagen destijds elders en pas later raakte ik gefascineerd door de schoonheid en kracht van de organische chemie.
Als een van de weinige vrouwelijke promovendi in een synthese-lab was destijds ook de gedachte dat een academische carrière en een gezin onmogelijk te combineren waren. En zeker als je partner ook fulltime in de wetenschap zit. Ik had maar weinig rolmodellen voor mij. Toch ben ik het pad gaan volgen, omdat ik nieuwsgierig was naar hoe we organische chemie kunnen gebruiken om complexe vraagstukken in de biologie te beantwoorden. Ik heb altijd het idee gehad dat ik een andere richting kon inslaan als het niet ging lukken.’
Wat zijn de uitdagingen die je op je pad bent tegengekomen?
‘Kansen moeten zich op het juiste moment en de juiste plek aandienen. Je moet leren omgaan met twijfel en (vaak zelfopgelegde) druk. En je hebt het geluk nodig dat je net die ene beurs of kans krijgt die het verschil maakt. Ik ben enorm dankbaar voor alle mensen en collega’s die mij hiernaartoe hebben ondersteund. En natuurlijk vooral voor het fantastische team van toegewijde en talentvolle promovendi en postdocs, die het echte werk in het lab doen. Het is team effort.’
Je bent nog niet zo lang bij onze faculteit. Had je deze aanstelling verwacht?
‘Ik ben mijn wetenschappelijke carrière begonnen aan de Radboud Universiteit in 2013. Na vele mooie jaren daar doorgebracht te hebben kwam er een kans om in Leiden mijn onderzoek voort te zetten. De overstap naar een andere universiteit vorig jaar, maakt het ook mogelijk om een volgende stap te maken en het proces daarnaartoe hebben we besproken tijdens de aanstelling. Dus onverwacht niet helemaal, wel dat het uiteindelijk zo snel is gegaan.’
Wat is je belangrijkste missie de komende tijd?
‘Het onderzoek op het grensvlak van de chemie en de biologie is enorm sterk in ons instituut, wat enorm inspirerend is en vele mogelijkheden creëert voor samenwerkingen en nieuwe projecten. Maar ook buiten ons instituut op de universiteit, bijvoorbeeld bij het LACDR, IBL en LUMC wordt veel wetenschap op dit grensgebied bedreven. Ik hoop de band met de onderzoekers binnen deze instituten te versterken en nieuwe samenwerkingen op te kunnen zetten. Ook hoop ik bij te dragen aan de ontwikkeling van de studenten.’
Als we elkaar over een jaar weer spreken wat hoop je dan bereikt te hebben?
‘Een jaar gaat zo voorbij en is in de wetenschap een zeer korte tijd! Ik blijf groeien als onderzoeker, docent en mentor en hoop de volgende generatie studenten te ondersteunen en te inspireren om hun (wetenschappelijke) dromen te vinden en te volgen.’