Het gezicht van de stad: universitaire gebouwen in Leiden
De universiteit heeft in de 450 jaar van haar bestaan meegebouwd aan de Leidse stad. Een korte geschiedenis van vormgevende universitaire gebouwen in Leiden.
Het vastgoedhuwelijk tussen Leiden en de universiteit begon al kort na de opening in 1575, hoewel er toen maar enkele studenten waren. Het eerste academiegebouw was een verbouwd klooster op de hoek van het Rapenburg en het Begijnhof. In 1581 verhuisde de universiteit naar het Academiegebouw.
De grootste bouwkoorts heerste in de negentiende eeuw. De Begijnhofkapel werd uitgebouwd naar wat nu ‘de oude UB’ genoemd wordt. In 1859 openden het huidige Kamerlingh Onnes Gebouw en de Sterrewacht. En de universiteit breidde uit buiten de singels. In Vreewijk kwamen laboratoria, waaronder een zoölogisch laboratorium (1876).
De medische wetenschappen leverden in het oog springende nieuwbouwprojecten op. Zoals het academisch ziekenhuis bij de Morspoort, waar nu het Wereldmuseum huist. En de AZL-locatie bij station Leiden Centraal, in de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw. In de jaren 90 kregen deze gebouwen één vervanger: het huidige LUMC. Met een beetje goede wil kun je dit de start van het Bio Science Park noemen.
In de jaren 70 werd het Lipsiuscomplex gebouwd, met aan de overkant van de singel het ‘Cluster Zuid’ waar de huidige UB in gevestigd is. In oktober 2024 opende er het Herta Mohrgebouw. Een licht, open en groen ontwerp dat zeven panden en twee binnenplaatsen samenbrengt. Het is het eerste Leidse universiteitsgebouw dat is vernoemd naar een vrouw.
Lustrumeditie alumnimagazine Leidraad
Vanwege de 450ste verjaardag van de universiteit dook alumnimagazine Leidraad in de geschiedenis van de universiteit. In 45 sleutelmomenten, mijlpalen en blikvangers is in het magazine te lezen hoe de universiteit zich in ruim vier eeuwen heeft ontwikkeld. Dit artikel is ook te lezen in de lustrumeditie die nu online staat.
Foto: het nieuwe Herta Mohrgebouw.