ECHO finalist Husna Jalal: We moeten langs onze verschillen heen kijken
Jaarlijks wordt de ECHO Award uitgereikt aan studenten met een niet-westerse achtergrond die zich inzetten voor maatschappelijke verbetering op het gebied van diversiteit en inclusie. Een van de finalisten voor dit jaar is de Leidse alumna Husna Jalal, die zich met haar organisatie Young Afghan Womens Movement inzet voor Afghaanse vrouwenrechten.
Jalal is Afghaanse en vluchtte naar Nederland toen de Taliban de macht greep in augustus 2021. ‘Zodra de Taliban weer de macht had, werd het vrouwen verboden een opleiding te volgen’, vertelt Jalal. ‘Toen ik in Nederland aankwam, besefte ik dat ik de kans om hier te kunnen studeren moest aangrijpen om mijn vaardigheden en kennis zo aan te scherpen dat ik meer kan doen voor de meisjes en vrouwen in Afghanistan. Zodoende ben ik de master Global Conflict of the Modern Era gaan volgen.’
Young Afghan Womens Movement
Eenmaal aangekomen in Nederland richtte Jalal de Young Afghan Womens Movement op, waarmee ze niet alleen de vrouwen in Afghanistan wil ondersteunen, maar zich ook richt op de diaspora. Ze wil Afghaanse vrouwen over de hele wereld de mogelijkheid tot educatie en gelijkheid geven. ‘Met deze organisatie wil ik een transnationale gemeenschap van Afghaanse vrouwen bouwen, waarin ze elkaar niet alleen kunnen vinden voor steun en solidariteit, maar ook om kennis met elkaar uit te wisselen.’
Tijdens haar studie in Leiden richtte Jalal daarnaast de non-profit Women for Change International op. ‘Toen ik hier begon, waren mijn gedachten en mijn hart in Afghanistan en was ik continu bezig met wat zich daar afspeelde. Het duurde even voordat ik kon accepteren dat ik wellicht langer in Nederland moest blijven’, legt Jalal uit. ‘Daarom besloot ik me ook in te zetten om de situatie van vrouwen hier en in andere delen van de wereld te verbeteren. Met de non-profit hoop ik de positie van onder meer jongeren met een vluchtelingenachtergrond en vrouwen met een niet-westerse achtergrond sterker te maken, ongeacht van waar ze zich bevinden.’
Diversiteit en vasthoudendheid
Een van de manieren waarop Jalal dit alles wil bewerkstelligen is door met mensen met allerlei verschillende achtergronden samen te werken. ‘Gedurende mijn studie heb ik geholpen met het organiseren van meerdere paneldiscussies waarin we met buitenlandse beleidsmakers hebben gesproken over hoe hun beleid invloed heeft op vrouwenrechten. Daar kwamen veel verschillende methodes en aanpakken uit naar voren. Ik heb ook gesproken met andere ervaringsdeskundigen. Door al deze diverse ideeën samen te nemen hoop ik een betere wereld te creëren.’
Jalal weet ook dat ze een lange adem nodig zal hebben om dit alles te kunnen realiseren. ‘Ik doe zo veel mogelijk om het gebrek aan internationale vrouwenrechten onder de aandacht te houden. ‘Veel van mijn activisme heb ik via de media gedaan. Hun aandacht komt en gaat. Met mijn iniatiteven hoop ik die aandacht permanenter te maken. Zo ben ik momenteel bezig een boek te schrijven over de situatie van jonge vrouwen in Afghanistan. Ik richt me daarin op de Nederlandse bevolking, omdat ik hen bewuster wil maken van wat zich daar afspeelt en hoe we daar samen iets aan kunnen doen.’