Hoe de wetenschappers van de toekomst leren over de toekomst van de wetenschap
Paddenstoelenkaas en mini-röntgenscanners: studenten van het Honours College ‘Bèta & Life Science’ verdiepten zich in de toekomst van de wetenschap. Het leverde verrassende inzichten op, verpakt in vlotte pitches.
‘Hou je van pizza?’ Voor een gigantische kaasplakposter bespreekt eerstejaarsstudent Jay het onderzoek van zijn groepje. ‘Dan vind je paddenstoelenkaas misschien ook lekker.’ En hij is niet de enige die een vlotte pitch houdt: in de hal van het Van Steenis-gebouw delen twintig studenten enthousiaste verhalen over de wetenschap van de toekomst.
Deze bijeenkomst is de afsluiting van het Science Skills Lab, een uitdagend vak waar eerstejaarsstudenten zich uitgebreid in vooruitstrevende wetenschap verdiepen. Het maakt deel uit van het Honours College-traject Bèta & Life Science, dat als doel heeft om studenten Wiskunde, Natuurwetenschappen en Biomedische Wetenschappen uit te dagen.
Vrolijk en krachtig
Die studenten presenteren tijdens dit symposium alles wat ze over hun onderwerpen hebben ontdekt. Naast de wetenschappelijke innovaties staat daarbij ook de presentatievorm centraal: iedereen heeft de taak gekregen om hun ontdekkingen zo begrijpelijk en toegankelijk mogelijk over te brengen. Geen stoffige conferentie-praatjes dus. In plaats daarvan zijn alle pitches voorzien van vrolijke posters, krachtige openers en hebbedingetjes.
Zo houdt Rafi tijdens zijn verhaal een mysterieuze schoenendoos vast. Wat dat met innovaties in röntgenstraling te maken heeft, blijkt halverwege pas. ‘Deze nieuwe techniek is veel mobieler,’ vertelt de student terwijl hij de doos opendoet. Daaruit pakt Rafi een veel kleiner doosje dat hij tussen duim en wijsvinger houdt. ‘Zo vaak past deze machine in een normaal röntgenapparaat. Het kan dus zo met de ambulance mee.’
Nieuw perspectief
Je zou het door het tempo haast vergeten, maar achter alle flitsende pitches zitten maanden aan research. Daarin hebben de studenten zich verdiept in hun onderwerpen, leren samenwerken in een denktank en wetenschappers geïnterviewd. Vooral dat laatste maakte indruk. Zo werd de röntgengroep positief verrast door hun expert, legt Marc uit: ‘We vroegen ons eerst af of hij ons wel serieus zou nemen, maar hij was echt heel enthousiast.’
Door hun tijd bij Science Skills Lab is hun kijk op wetenschap veranderd, laten studenten weten. Dat heeft vooral Michiel gemerkt, die met zijn team onderzoek heeft gedaan naar wat burgers voor de wetenschap kunnen betekenen. Aanvankelijk was hij daar sceptisch over. ‘Wetenschappers hebben geen hulp nodig, dacht ik eerst.’ Maar door de research en interviews is Michiel van gedachten veranderd. ‘Burgers kunnen heel snel heel veel data verzamelen,’ glundert hij. ‘En ook echt goeie data!’ Vrijwilligers kunnen de wetenschap zo aanzienlijk vooruithelpen, stelt de student.
-
Het team van de röntgenposter. -
Het team van de kaasposter.
Petje af
Tussen de pitches door lopen de studenten op en neer naar het podium, waar naast een stapel felgekleurde kaartjes een pen en een zwart petje liggen. Het blijkt een geïmproviseerd stemsysteem te zijn: voorbijgangers krabbelen een naam op een briefje en steken het in de pet. Docent Julie Schoorl heeft namelijk een wedstrijdje aan het symposium gekoppeld, waarbij studenten zelf kunnen stemmen welk verhaal zij het beste vinden.
De uitslag klinkt na anderhalf uur aan pitches, wanneer de studentassistenten pizza’s hebben uitgedeeld en de stemmen hebben geteld. Voor zowel de beste poster als de beste pitch vallen prijzen te winnen, meldt Schoorl. De kaasplak gaat er met de schoonheidsprijs vandoor: die valt gelijk op door het opvallende design en verdeelt de vele deelonderwerpen overzichtelijk over de vele gaten. En de beste pitch? Dat was toch echt die van de röntgengroep, die met een intrigerende doos en een sterk verhaal uitstekend de aandacht wist vast te houden – een waardevolle vaardigheid, voor de wetenschappers van de toekomst.
Tekst: Luc Werksman
Foto's: Buro JP