Alumnus Marlon Titre: ‘Film is vaak het beginpunt voor een gesprek’
Marlon Titre (1982) studeerde aan het Koninklijk Conservatorium, promoveerde en studeerde aan de Universiteit Leiden, deed nog een aantal andere studies en is nu onder meer directeur-bestuurder van Filmhuis Den Haag. Wie is dit multitalent?
Hij studeerde gitaar en compositie aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag en aan de Robert-Schumann-Hochschule in Düsseldorf, behaalde een MBA aan de Universiteit van Maastricht, volgde cursussen aan de TIAS School for Business and Society en aan de Universiteit Leiden – en voltooide tussen allerlei banen door ook nog een PhD aan dezelfde universiteit.
Je leert graag nieuwe dingen?
‘Ja, ik ben nieuwsgierig, al ben ik er misschien een beetje ver in gegaan. Op de middelbare school leer je veel dingen tegelijk en na daarna moet je kiezen. Dus ik ben conservatorium gaan doen, dan zoom je helemaal in, maar verliest ook wat van die brede blik. Ik denk dat ik ook de mogelijkheid open wilde houden om hele andere levens te kunnen leiden.’
Wat heb je aan de Universiteit Leiden gedaan?
‘Ik heb afgelopen jaar de leergang Public Affairs gevolgd, een cursus van een paar maanden voor professionals. Er zijn in de cultuursector altijd grote discussies over het belang van cultuur. Je investeert erin als gemeenschap, maar wat levert het op? Aan die discussie wil ik actief deelnemen. In die cursus leer je hoe je dat doet, hoe je de besluitvorming kunt beïnvloeden, je denkt na over welk verhaal je wil vertellen, op welke ontwikkelingen je kunt inspelen. Dat kan ik nu toepassen in mijn werk.’
Je hebt ook een PhD gedaan in Leiden?
‘Ik kreeg de kans om onderzoek te gaan doen aan de Academy of Creative and Performing Arts. Dat is een onderzoeksinstituut van de Universiteit Leiden en het Koninklijk Conservatorium in Den Haag, opgezet in samenwerking met het Orpheus Instituut Gent. Het is opgericht om de werelden van de makers en de onderzoekers van muziek bij elkaar te brengen. De Universiteit Leiden heeft een toonaangevende rol op dat vlak. Mijn leven bestond toen uit concerten geven, lesgeven op het conservatorium en werken aan mijn PhD. Het was een intensieve periode.’
Waar heb je onderzoek naar gedaan?
‘De vraag hoe je een muzikaal idee kunt vertalen naar een muziekinstrument. Je idee wordt beperkt en beïnvloed door de mogelijkheden van het specifieke instrument, in mijn geval de gitaar. Ik heb een bibliotheek van klanken gemaakt, een model waarmee je als componist kunt werken om je muzikale ideeën om te zetten in wat de gitaar kan. Als onderdeel van de PhD moest je ook nieuwe composities schrijven. Dus er was een verdediging en een concert. Het analytische wat ik in die tijd heb geleerd, helpt me nu ook om een film te interpreteren en het gesprek erover aan te gaan.’
Over welke onderwerpen ga je graag in gesprek in het Filmhuis?
‘De thema’s die leven in de stad en in de regio. Kansengelijkheid, woningnood, studentenprotesten, het Indische verleden, noem maar op. Recent vertoonden we een documentaire over het Aloysius College, een middelbare school in Den Haag waar vroeger politici naartoe gingen. Later werd het een zwarte school en een paar jaar geleden is het Aloysius helemaal gesloten. Bezoekers konden vooraf in gesprek met Kamerleden en beleidsmakers. We gaan ook regelmatig na een documentaire in gesprek met de maker. Film is meer dan vermaak. Het is vaak een beginpunt voor een gesprek.’
Naast directeur bij het filmhuis is Marlon lid van de Nederlandse Unesco Commissie, voorzitter van het Genootschap Nederland-Aruba, lid van de Raad van Toezicht van de Stichting Omroep Muziek en bestuurslid van de Dutch Don’t Dance Division. Eerder was hij Hoofd Klassiek aan het Koninklijk Conservatorium van Den Haag, hoofdvakdocent gitaar en Studieleider van de Master of Music aan de Fontys Hogeschool voor de Kunsten in Tilburg en bestuurslid van de Stichting New European Ensemble.
Je hebt een indrukwekkend CV, waar ben je vooral trots op?
‘Op dat ik een leuk gezin heb. Ik heb een vrouw en een dochter van negen, die in Kinderen voor Kinderen zit. Elke week gaan we naar Amsterdam, waar ze gaat oefenen. Daar ben ik wel trots op. Het is belangrijk om naast je werk ook nog een leuk leven te hebben, toch?’
Je bent ook voorzitter van het Genootschap Nederland-Aruba. Wat is je link met Aruba?
‘Ik ben geboren op Aruba. Mijn vader is Arubaans. Toen ik een jaar of één was ben ik hierheen gekomen. Maar ik heb altijd wel een band gevoeld met Aruba en met alle Arubanen en mensen uit het Koninkrijk en kom er graag.’
Je hebt jarenlang gitaarconcerten over de hele wereld gegeven. Hoe was dat?
‘Heel bijzonder. Toen ik net achttien was, speelde ik in Mexico, Guatemala, Nicaragua. Dan breekt je blik op de wereld helemaal open. Ik heb goede herinneringen aan spelen in Indonesië en Italië en een keer dat ik naar Japan ging om een gitaar bij een gitaarbouwer op te halen. Mijn docent van het conservatorium bleek er dezelfde avond een concert te geven. Ik heb door die reizen een internationaal georiënteerde instelling gekregen. Daar heb ik, denk ik, de rest van mijn leven wat aan.’
Heb je ten slotte een favoriete film of filmtip?
‘Ik vind Mulholland Drive van David Lynch een hele mooie film. Volgende maand vertonen we een vierluik van Dune, vier bijzondere films van drie regisseurs, allemaal gebaseerd op boeken van sciencefictionschrijver Frank Herbert.’
Tekst: Thessa Lageman
Bannerfoto: Esmée de Vette