Op pad met museumverslinder Jelte Liemburg: ‘Eindelijk heb ik eens een mammoetkies vast’
Alumnus Jelte Liemburg (29 jaar) studeerde Geschiedenis in Leiden en heeft een bijzondere hobby: alle 500 musea bezoeken die aangesloten zijn op de museumjaarkaart. Wij gingen mee met zijn 223e museumbezoek. ‘Ik wil Nederland van een andere kant zien.’
We ontmoeten Liemburg in het restaurant van Naturalis, een van de weinige Leidse musea waar hij nog niet is geweest sinds hij vorig jaar augustus met zijn bijzondere hobby is begonnen. ‘Ik vond het altijd al leuk om naar musea te gaan’, vertelt hij. ‘Maar het idee om naar alle musea te gaan die aangesloten zijn op de museumjaarkaart is ontstaan nadat ik zo’n kaart als verjaardagscadeau had gekregen. Ik besefte dat ik altijd in Leiden zat en maar weinig van de rest van het land had gezien. Door dit te gaan doen kon ik naar plekken waar ik anders nooit naartoe zou gaan.’
De Leidse Liemburg
Leiden is de thuisbasis van Liemburg. Sinds zijn studie woont hij met veel plezier in de stad en heeft hij bij diverse Leidse organisaties gewerkt, waaronder het Alumnibureau van de universiteit. ‘Ik was verantwoordelijk voor de communicatie naar jonge alumni en studentleden van het Leids Universiteits Fonds.’ Nu werkt hij bij het Centrummanagement Leiden, een belangenbehartiger van Leidse binnenstad ondernemers. ‘Ons doel is om van Leiden een bruisende ondernemende stad te maken waar Leidenaren en regiobewoners graag komen. Zo hebben wij een campagne lopen die mensen stimuleert zichzelf te trakteren op iets leuks in Leiden.’
Het eerste museum waar Liemburg zichzelf op had getrakteerd met zijn museumjaarkaart was ook in de Sleutelstad: de Hortus botanicus. ‘Dit was een bewuste keuze. Ik had al een ander museum op de planning staan, het Nationaal Baggermuseum in Sliedrecht, maar wilde die niet als eerste doen omdat mijn museumproject dan minder snel serieus genomen zou worden. Niet iedereen wordt enthousiast van baggerschepen.’
‘In principe wil ik alles met het OV doen. Ik ben maar naar vijf musea met de auto gegaan, omdat vrienden dan met mij mee wilden.'
Twitterreviews en statistieken
Want serieus is Liemburgs project zeker. Na ieder bezoek schrijft hij een korte, komische review op Twitter waar hij het museum beoordeelt met één tot vijf sterren. Ook houdt hij statistieken bij van zijn museumbezoeken, waarin hij onder andere de bezoektijd, de bespaarde kosten en zijn gereisde kilometers zet. Meer dan 12.000 kilometers van zijn gereisde kilometers zijn met de trein afgelegd. ‘In principe wil ik alles met het OV doen’, zegt Liemburg. ‘Ik ben maar naar vijf musea met de auto gegaan, omdat vrienden dan met mij mee wilden. Als ik veel musea op een dag wil bezoeken doe ik dat alleen, maar anders vraag ik vaak een vriend mee. Een van die vrienden heeft eenzelfde soort hobby als ik. Hij heeft de ambitie om alle stations in Nederland te bezoeken.’
Een bijna verlopen museumjaarkaart
Dan is het tijd om het museum in te gaan. Bij de kaartcontrole merkt een medewerker scherp op dat Liemburgs museumjaarkaart bijna is verlopen. ‘Ik heb het op het vizier’, zegt hij meteen. ‘In augustus is het tijd om te verlengen. Dan ben ik officieel een jaar bezig.’ Na een kort praatje over Liemburgs hobby wordt ons veel plezier gewenst en lopen wij de Leven-zaal in, een donkere ruimte waarin allerlei opgezette dieren zijn tentoongesteld. ‘Ze hebben hier een immense collectie’, vertelt Liemburg, die inmiddels al veel natuurhistorische musea in Nederland heeft gezien. Hij blijft staan bij de papegaaiduikers, een van de favoriete dieren van Liemburg. ‘Ik heb ze vaak op vakantie gezien in Ierland. Het is echt jammer dat ze niet in Nederland in het wild leven.’
Na de Leven-zaal volgt de Dinotijdzaal met Naturalis’ kroonjuweel T. rex Trix. Het pad naar Trix is rood belicht en er verschijnen kleine verlichte dinovoetjes op de vloer. ‘Ik krijg meteen een Jurassic Park-vibe bij die voetjes’, roept Liemburg uit. ‘Die wc scène? Verschrikkelijk.’ Trix zelf wordt uitgebreid bewonderd door Liemburg en op de foto vastgelegd. ‘Het blijft gaaf, zo’n dino.’
Hoogtepunten
Een onverwacht hoogtepunt voor Liemburg is de Ijstijd-zaal waar je fossielen uit de ijstijd vast kunt houden. Hij grijpt direct een mammoetkies, een fossiel dat hij al in veel musea heeft gezien. ‘Ieder museum pronkt met zijn mammoettanden, terwijl die helemaal niet bijzonder zijn. Maar het is wel leuk om er eindelijk eens eentje vast te houden!’ Boven in het museum, in De Verleiding-zaal, komen we ook nog wat bijzonders tegen: de uitvergrote fallus van een zwarte weduwe, die wel wat wegheeft van een knotwilg.
Vrijwilligers
Aan het eind van het bezoek vertelt Liemburg nog wat zijn museumbezoeken het bijzonderst maken. ‘De vrijwilligers’ zegt hij resoluut. ‘Vrijwilligers, zeker van wat kleinere musea, vinden het vaak heel leuk dat je komt en doen hun best jouw bezoek speciaal te maken. Zo heeft een vrijwilliger van het Cavaleriemuseum mij van alles verteld over het Nederlandse leger en mocht ik van hem, tot ongenoegen van de directeur, een tank in. Dat maakte mijn bezoek extra leuk.’
-
Jelte Liemburg kijkt naar kroonjuweel T.rex Trix -
Jelte Liemburg bestudeert vlinders -
Jelte Liemburg kijkt naar een krab -
Jelte Liemburg in de hal van Naturalis -
Jelte Liemburg en verslaggever Sabine Waasdorp op pad
Tekst: Sabine Waasdorp
Beeld: Eelkje Colmjon