Studentenwijkagent neemt afscheid: kop op mok zorgde voor bekendheid
Hij was een geliefd gezicht in de Leidse studentenwereld en ontwikkelde zelfs zijn eigen merchandise, maar aan al het goede komt een eind. Na zeven jaar stopt studentenwijkagent Dennis Perdok (49) ermee. Afgelopen week nam hij afscheid van de politie en van zijn baan in de Leidse binnenstad.
Waar ben je het meest trots op in je zeven jaar als studentenwijkagent?
'Dat is heel simpel: dat ik het netwerk onder de Leidse studenten heb weten uit te breiden en dat het contact in al die jaren zo goed geweest is. Ik was natuurlijk gewoon een wijkagent voor de Leidse binnenstad, met als speciale doelgroep de studenten. Het dagelijkse contact met al die jonge mensen, maar ook met ambtenaren van de gemeente Leiden en andere belanghebbenden maakte mijn werk heel dynamisch. De binnenstad van Leiden heeft echt een eigen levensritme en dat gaf mij veel energie om mooie dingen op te zetten, zoals het studentensymposium over seksueel ongewenst gedrag waar we onlangs alweer een zevende editie van hebben gehad.'
Inmiddels word je door veel studenten herkend als 'hun' agent, hoe heb je daarvoor gezorgd?
'Een collega had het idee om een mok te maken met daarop mijn gezicht en de tekst: “Ben jij student? Dan ben ik jouw wijkagent”. Die mokken hebben we met een EL CID uitgedeeld en dat ben ik blijven doen. Ik was er eigenlijk geen voorstander van, want welke student zit nou te wachten op een koffiebeker met de kop van een oude vent erop. Maar ik ben ervan overtuigd dat de bekendheid me geholpen heeft in mijn werk. Daarnaast had ik mijn eigen Instagrampagina waarop ik veel foto’s van mijn werk deelde en waarmee ik ook direct contact had met studenten, bijvoorbeeld als ze vragen hadden.'
Is er in de zeven jaar een zaak geweest die je altijd bij zal blijven?
'Te veel om op te noemen. Heel veel leuke dingen vooral, maar ook minder leuke zaken. Wat mij nog steeds het meest raakt, is het moment geweest dat ik een student moest vertellen dat een familielid van hem was komen te overlijden. Ik kende die jongen niet, maar hij deed open en het eerste dat hij zegt is: "Jij bent Dennis van die mok". Natuurlijk moest ik hem een hele nare boodschap brengen. Twee weken later sprak ik hem opnieuw en toen vertelde hij dat omdat mijn gezicht bekend was het gesprek ook vertrouwd voelde.'
Wat ga je het meest missen aan je werk met studenten?
'Het dagelijks contact. Ik heb mijn werk altijd aangevlogen als een professional bij de politie, maar dan wel met een warm omhulsel, zo noem ik het maar. Het contact is in die zeven jaar veel persoonlijker geworden. Ik ben ruim twee keer zo oud als de gemiddelde student, dus misschien ben ik wel een soort vaderfiguur, ik weet het niet. Er was gewoon een onwijs goede chemie. Op mijn laatste dag in de stad ging ik op uitnodiging langs bij CoDe [red. studievereniging van Criminologie]. Ze hadden een klein cadeautje voor me met een heel lief kaartje erbij, zoiets maakt het afscheid dan wel bijzonder.'
Heb je nog aanbevelingen voor je opvolger?
'Behoudt vooral dat grote netwerk en die goede relatie met de studenten. Leiden loopt echt voorop in het contact tussen de politie en studenten. In andere studentensteden kennen studenten hun wijkagent geeneens. Hier in Leiden zijn de zaken echt goed geregeld. Of het nu gaat om de EL CID, een symposium over seksueel ongewenst gedrag, of een project over veiligheid: de politie, de gemeente en studenten weten elkaar te vinden en dat is natuurlijk goud waard.'
Tekst: Tim Senden
Foto's: Marc de Haan