In memoriam professor Harry Wijshoff
Op 28 maart 2023 is onze gewaardeerde collega prof.dr. Harry Wijshoff overleden. Hij overleed na een strijd van enkele maanden tegen een ernstige ziekte.
Harry werd geboren op 15 maart 1960 in Grevenbicht, een Maasdorpje in het zuiden van Limburg. Na zijn eindexamen Gymnasium bèta aan het Bisschoppelijk College in Sittard ging hij in 1978 wiskunde studeren aan de Rijksuniversiteit te Utrecht, waar hij in 1982 zijn kandidaatsexamen haalde met bijvak informatica, cum laude. Een jaar later deed hij doctoraal wiskunde, eveneens cum laude, met afstudeerrichtingen grondslagen van de wiskunde en complexiteit van algoritmen. In 1987 is hij in Utrecht gepromoveerd bij Professor Jan van Leeuwen, op een proefschrift over Data Organization in Parallel Computers.
Na zijn promotie ging hij werken als wetenschappelijk medewerker in Utrecht, en hij bezocht het Supercomputing Center van de University of Illinois, Urbana-Champaign, USA, en bij NASA Ames. Daar heeft hij gewerkt aan de CEDAR-computer, waar hij grote kennis heeft opgebouwd op het gebied van gedistribueerde systemen, en supercomputers.
In 1992 werd hij op zeer jonge leeftijd hoogleraar toegepaste informatica aan de Universiteit Leiden. Hij kwam niet alleen naar Leiden, maar met hem kwamen meerdere onderzoekers mee, waaronder Peter Knijnenburg, Aart Bik, en Lex Wolters. De Universiteit Leiden was een onderzoeksgroep met een internationale uitstraling rijker.
Niet veel later, in 1996, werd het LIACS opgericht, het Leiden Institute of Advanced Computer Science. Harry was de eerste wetenschappelijk directeur, en bedenker van de naam van het instituut. Vanwege een grote maatschappelijke vraag naar informaticaonderwijs werden leergangen voor het bedrijfsleven opgezet, zoals CMG, Aegon, en PTT-post. Het Spin-Off Initiatief Leiden (SOIL), een kraamkamer van IT-gebaseerde bedrijven, was ook een initiatief van hem.
Harry deed onderzoek naar parallelle programmeertalen, compilers, en algoritmen voor sparse matrix berekeningen, (“ijle matrices”) met toepassingen in onder meer in de weersvoorspelling en in de sterrenkunde. Wetenschap was zijn passie. Voor het vervullen van de Pascal-wisselleerstoel wist Harry grote namen te vinden, waaronder George Cybenko, Kyle Gallivan, and Constantine Polychronopoulos.
Harry leidde de High Performance Computing groep in Leiden. Hij heeft 19 promovendi begeleid, op onderwerpen die varieerden van compiler technologie, parallelle programmeermodellen, metaprogramming, databases, tot computer networks. Sparse matrixberekeningen waren van groot belang, zelfs in die mate dat in verschillende proefschriften het werken met sparse matrices bekend stond als “matrix duty,” omdat iedereen er vroeg of laat mee te maken kreeg. Na hun promotie hebben zijn promovendi werk gevonden in het internationale bedrijfsleven, en in de wetenschap. Een van zijn alumni is hoogleraar in Duitsland en een in de USA.
Harry heeft een belangrijke rol gespeeld bij de oprichting van de landelijke onderzoeksschool ASCI, de Advanced School voor Computing and Imaging, met onderzoekers van bijna alle informatica instituten van Nederland. Hij heeft ook aan de wieg gestaan van de DAS, de Distributed ASCI Supercomputer, een opeenvolging van high performance systemen die verspreid waren over Leiden, Delft, Amsterdam en Utrecht. In 1997 werd de eerste DAS operationeel, momenteel is DAS-6 actief. Op de verschillende DASsen hebben generaties promovendi onderzoek kunnen doen naar cluster computers, en met name ook naar high performance cluster computers die verspreid staan over Nederland.
Harry was een kleurrijk mens. Hij was dol op muziek, en speelde op hoog niveau klarinet. Hij trad op met het Leids Harmonie Orkest, waarmee hij trouw elke woensdagavond repeteerde. Ook zijn kinderen spelen muziek, iets waar Harry graag over vertelde. Harry was een Bourgondiër. Hij had een uitgesproken gevoel voor humor, en hield van lekker eten. In de Corona-periode nam hij zijn onderzoeksgroep mee op duinwandelingen om de spirit erin te houden.
Harry was ook een kleurrijk docent. Hij had een uitgesproken mening over het informatica-curriculum, zoals hij wel meer uitgesproken meningen had. Hij gaf vol overgave de vakken computer networks in de bachelor, en high performance computing in de master. Ook gaf hij een onderzoeksseminarium, waarin geïnteresseerde studenten samen met Harry aan onderwerpen uit recente wetenschappelijke papers werkten. Zo heeft hij veel studenten weten te motiveren en interesseren voor de wetenschap. Remote lesgeven was niet zijn ding. Waar mogelijk gaf hij in persoon les, en nodigde studenten uit naar de universiteit te komen.
Onze gedachten gaan uit naar personen in de omgeving van Harry, in het bijzonder naar Harry’s vrouw en kinderen. Wij wensen hen veel sterkte bij het dragen van dit grote verlies. De wereld is een stukje saaier geworden zonder Harry. We zullen hem missen.
Condoleanceregister
In de werkkamer van Harry in het Snelliusgebouw (kamer 137 op de eerste verdieping) is een condoleanceregister ingericht. Iedereen is van harte welkom om een groet of herinnering aan Harry op te schrijven.