Collegecolumn: Onze buitenlandse instituten zijn onderdeel van ons internationale dna
Als sinds haar oprichting heeft de Universiteit Leiden haar blik naar buiten gericht: andere culturen, talen, wetenschap. Het is daarom vanzelfsprekend dat wij als universiteit vier instituten in het buitenland hebben: het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde (KITLV-KNAW) in Indonesië, het Nederlands Instituut in Turkije (NIT), het Nederlands Instituut in Marokko (NIMAR) en het Nederlands-Vlaams Instituut in Cairo (NVIC) in Egypte.
In deze rubriek geven Annetje Ottow, Hester Bijl en Martijn Ridderbos een kijkje achter de schermen bij het College van Bestuur van de Universiteit Leiden. Hoe ziet hun werk eruit? Waar zijn ze enthousiast over? Wat zijn uitdagingen die ze tegenkomen? Het bouwen aan een gezonde, betrokken en lerende organisatie begint met het delen van wat je bezighoudt. Deze keer is het de beurt aan Annetje Ottow.
Onlangs was ik voor de vijftigste verjaardag van het NVIC in Cairo. In die vijftig jaar heeft het instituut duizenden studenten en wetenschappers ontvangen die zich bijvoorbeeld bezighouden met de Arabische taal. Zij staan in een lange traditie, want al in 1613 kreeg de Universiteit Leiden haar eerste leerstoel Arabisch. Datzelfde geldt voor onze instituten in Istanboel, Rabat en Jakarta: onze verbintenis met die plekken is historisch gegroeid, ze zitten in ons dna.
Wat mijn bezoek aan Egypte mij vooral duidelijk heeft gemaakt is dat een instituut als het NVIC belangrijk is voor het onderwijs van studenten en het onderzoek van onze wetenschappers. Als je de Arabische taal leert of archeologisch onderzoek doet, dan moet je dat doen in een land waar die taal gesproken wordt, of die erfstukken te vinden zijn.
Zo sprak ik in Cairo met een student die pas haar examen Arabisch gehaald had. Oefenen deed ze vooral bij de bakker, de groenteboer en andere winkeliers in de straat waar ze woonde. Na haar examen wilden al die mensen weten of ze geslaagd was en werd ze uitgebreid gefeliciteerd. Het laat zien hoe belangrijk het is om verbonden te zijn met die andere cultuur.
'De aanwezigheid in het buitenland brengt een zware verantwoordelijkheid met zich mee'
Ons internationale karakter en onze instituten in het buitenland maken dat wij bij uitstek een universiteit zijn die zich in kan zetten voor academische diplomatie. Wetenschap is een universele taal die gesproken wordt over grenzen en culturen heen. Zo kunnen we bijdragen aan oplossingen voor een wereld die vele crises doormaakt.
Tegelijk brengt die aanwezigheid in het buitenland een zware verantwoordelijkheid met zich mee. Niet overal is de vrijheid zoals wij die kennen een gegeven. We moeten respect hebben voor de regels en gebruiken in andere landen. Maar we moeten ook staan voor onze kernwaarden, zoals onze gekoesterde academische vrijheid.
Deel je graag jouw inzichten of ervaringen naar aanleiding van deze column? Stuur dan een mail naar nieuws@leidenuniv.nl.