Nadine Akkerman benoemd tot hoogleraar: ‘Interdisciplinariteit maakt ook de geesteswetenschappen sterker’
De Universiteit Leiden is een nieuwe hoogleraar rijker. Per 1 juni is Nadine Akkerman gestart als hoogleraar vroegmoderne literatuur en cultuur. ‘Ik wil mijn positie graag gebruiken om me voor anderen in te zetten.’
In haar dagelijks leven is Akkerman omringd door bronnen over verraders en spionnen. Na een geslaagd experiment om een brief te lezen zonder het papier open te vouwen en de ontdekking van een nieuw portret van Elizabeth Stuart, onderzoekt ze inmiddels hoe je een vervalste brief kunt onderscheiden van een origineel exemplaar. Als je dat weet, kun je immers bepalen wat de ene schrijver onderscheidt van de andere, wat dan weer de hoofdvraag is van Akkermans ERC consolidator-project.
‘Voor dat project kijken we naar manuscriptcultuur, hoe mensen samenwerkten om handgeschreven documenten te produceren, bijvoorbeeld wanneer een laaggeletterde gebruikmaakte van een secretaris om een brief te schrijven. Uiteindelijk willen we weten hoe je de verschillende stemmen kunt ontwarren als twee mensen hebben samengewerkt aan een tekst.’
Leren over vakgebieden heen
De eerste jaren van Akkermans hoogleraarschap zal haar nadruk blijven liggen op dit project. ‘Het is een mooi voorbeeld van de brede inzet die ik voor ogen heb. Ik ben specialist Engels, dus daar ligt mijn focus, maar tegelijkertijd ontwikkel ik hiermee een blauwdruk die ook geschikt is voor andere taalgebieden en periodes. Ik zet me graag op zo’n interdisciplinaire manier in voor vroegmoderne studies.’
Juist door met heel andere vakgebieden over je onderzoek te praten, ontdek je onverwachte mogelijkheden.
Interdisciplinariteit: het woord valt vaker in het gesprek. Volgens Akkerman ligt de toekomst van de wetenschap in team science, ook voor de geesteswetenschappen. ‘Juist door met heel andere vakgebieden over je onderzoek te praten, ontdek je onverwachte mogelijkheden. Ik heb zelf zo’n onverwachte samenwerking mogen meemaken als lid van De Jonge Akademie, waar ik samen met onder anderen een neurowetenschapper heb gekeken naar zeventiende-eeuwse parfumrecepten om de geur van Constantijn Huygens te reconstrueren, terwijl zij mij uitlegde hoe geur werkt. Ik hoop dat dergelijke samenwerkingen makkelijker worden als de Universiteit Leiden de zogenaamde hubs in het leven gaat roepen, waar diverse vakgebieden samenkomen.’
Ook zelf wil Akkerman graag bijdragen aan de wetenschappelijke uitwisseling tussen onderzoekers. Ik hoop dat ik op een positie ben gekomen waar ik me ook kan inzetten voor jongere onderzoekers om de academische wereld toch nog wat mooier te maken. Zij staan onder grote druk, dus ik zou het fijn vinden als ik hen op enig moment zou kunnen helpen.’
Op en neer naar Oxford
Voorlopig zal die hulp wel even op afstand plaatsvinden, want uitgerekend dit collegejaar werkt Akkerman als de Visiting Senior Research Fellow aan Jesus College in Oxford. ‘Ik ben een internationale onderzoeker. Dat betekent ook dat je af en toe in het buitenland zit. Dit valt nu toevallig samen, maar als ik in mijn agenda kijk, ben ik gelukkig nog minimaal eens per maand in Leiden.’