‘Zeer vereerd’: Els de Busser en Ayo Adedokun verguld met nominaties
Twee van de drie genomineerden voor de Leidse Onderwijsprijs, oftewel de beste docent van 2020-2021, zijn werkzaam bij FGGA: Els de Busser (ISGA) en Ayo Adedokun (LUC). Beide docenten zijn zeer verguld met hun nominatie. De winnaar wordt maandag 6 september bekend gemaakt tijdens de opening van het academische jaar.
Wat was je reactie toen je hoorde over de nominatie?
Els: ‘Ik werd daar wel even stil van. Voor de studenten zijn de voorbije maanden van online onderwijs zwaar geweest. Sommige studenten hebben een volledig Master programma afgerond zonder ooit hun medestudenten in levende lijve te kunnen ontmoeten. Vaak was het online onderwijs één van de weinige vormen van sociaal contact voor studenten. Dat zij in die omstandigheden de tijd en de moeite hebben genomen om mijn onderwijs te waarderen, dat vind ik bijzonder mooi en daarvoor ben ik heel erg dankbaar.’
Ayo: ‘Ik ben zeer vereerd. Het is echt geweldig om te zien dat studenten de positieve houding en toewijding die ik dagelijks in mijn onderwijs probeer te leggen, waarderen en erkennen.’
Ayo, de jury roemt jouw aandacht voor het welzijn van studenten. Waarom vind je dit zo belangrijk en hoe heb je dit toegepast in je lessen?
Ayo: ‘Hoewel e-learning tools zoals Microsoft Teams, Zoom, Skype for Business en Kaltura zorgen dat docenten naadloos onderwijs kunnen geven, zijn er toch uitdagingen van online leren. Denk aan afleiding, schermmoeheid, minder sociale interactie, angst en depressie. Om enkele van deze uitdagingen aan te pakken, bedacht ik strategieën om mijn betrokkenheid van studenten te verbeteren. Ik geloof sterk dat menselijke verbondenheid belangrijker is dan ooit in deze moeilijke tijden. Een persoonlijke band creëren betekent tijd nemen voor interactie met elke student, en hen leren kennen en weten wat hun hobby's en interesses zijn. Ik heb bijvoorbeeld een 'welzijns- en mentale gezondheidshoek' gecreëerd in de klas. Hier gebruikte ik de eerste 10 minuten van elke les voor om een praatje te maken en leerlingen te vragen naar hun welzijn. Ook heb ik, in plaats van de traditionele lesmethode te gebruiken waarbij de leraar centraal staat, het 'tutorialsysteem' ingevoerd, een aanpak van samenwerkend leren waarbij de leerling centraal staat. Hier liet ik mijn studenten een presentatie geven aan hun medeleerlingen, gevolgd door een debat. Naast het tutorialsysteem creëerde ik ook debat- en groepsdiscussies in pauzeruimtes op Microsoft Teams.
Wandelen en muziek
Tot slot, en misschien wel een van de belangrijkste redenen voor mijn positieve betrokkenheid bij mijn leerlingen tijdens de pandemie, waren creatieve activiteiten buitenshuis. Ik organiseerde bijvoorbeeld elke vrijdag samen met mijn studenten boswandelingen in het Haagse Bos, waarbij ik me hield aan de Covid-19-regels. De boswandelingen verminderden stress en hielpen mij en de studenten om persoonlijk contact te maken. We hadden informele gesprekken over hun academische en persoonlijke uitdagingen en ik gaf wat advies en tips over het leven. Ten slotte introduceerde ik ook wat entertainment in mijn klas. Ik speelde Jazz muziek tijdens de pauzes om de studenten te kalmeren.’
Els, de jury zegt dat je aanstekelijk enthousiast bent en een veilige sfeer creëert voor iedereen. Hoe doe je dat in coronatijd?
Els: ‘Als je zelf enthousiast bent over je vak dan ga je dat onbewust overdragen op je studenten. En ik word nog altijd blij en gemotiveerd van leren, nieuwsgierig zijn en uitzoeken wat de verscheidene componenten en perspectieven zijn van een problematiek. De vakken die ik geef – in het bijzonder Digital Justice – behandelen vraagstukken die op het kruispunt liggen van veiligheid, technologie en gerechtigheid. Dat is niet alleen brandend actueel, het roept ook verscheidene moeilijke vragen op die niet noodzakelijk een pasklaar antwoord hebben. Ik denk dat goed onderwijs bestaat door de nieuwsgierigheid van studenten aan te wakkeren. En dat doe je door dit soort vragen te benoemen, de relevantie ervan weer te geven, de onderdelen van de vraag uit elkaar te trekken en dan samen met de studenten op zoek te gaan naar een (betere) oplossing. Dat creatieve en kritische denken is in een online omgeving wat lastiger omdat je elkaar niet ziet maar door vele discussievragen in de groep te gooien en studenten vaak het woord te geven ontstaat er een interactie die tot nieuwe inzichten kan leiden.
Het bieden van een veilige sfeer in de online klas is volgens mij iets dat zich automatisch ontwikkelt als je je als docent ook kwetsbaar durft op te stellen. Duidelijk maken aan de studenten dat je ook niet altijd de antwoorden hebt maar bereid bent om er – samen met hen – naar te zoeken. Verder is het van groot belang om moeilijke en gevoelige thema’s niet uit de weg te gaan maar met een open mind en nieuwsgierigheid naar de juiste – of een betere – aanpak te zoeken.’
Als je maandag de prijs wint, wat betekent dat dan voor jou?
Els: ‘In de eerste plaats zou dat uiteraard een geweldige waardering betekenen van de studenten voor mijn inspanningen in het onderwijs. Een soort van groen licht om verder te gaan op deze route en daar kan je als docent alleen maar gelukkig van worden. Bovendien zou de prijs (de winnaar krijgt 25.000 euro, redactie) de mogelijkheid bieden om innovatie in het onderwijs verder uit te bouwen. Ik heb wel ideeën over het coachen van studenten voor internationale policy hackathons of debat oefeningen. Dat zijn activiteiten die bijzonder goed bij de vakgebieden van onze faculteit passen en waar studenten vaardigheden kunnen leren die waardevol zijn voor hun verdere carrière.’
Ayo: ‘Genomineerd worden voor deze prijs is al een geweldige prestatie voor mij. Of ik deze prijs nu krijg of niet, ik zal met enthousiasme en passie blijven lesgeven. Maar als ik de prijs win, zal ik het toegekende fonds om innovatieve onderwijs- en leerprojecten te ontwerpen.’