Een bevlogen museumdirecteur: studente Anne Kremers
Anne Kremers (1989) moet haar scriptie bij Kunstgeschiedenis nog afmaken, maar is nu al directeur van een museum. Na een stage bij Museum Villa Mondriaan nam ze daar het stokje over van de oudste museumdirecteur van Nederland, waardoor zij in september 2013 de jongste museumdirecteur van Nederland werd.
De rol van directeur
“Ik had nooit gedacht dat het zo breed uitgemeten zou worden in de media. Nu ik bijna een jaar bezig ben, zit er wat meer routine in mijn dagen. En toch weet ik ook dat een dag nooit verloopt zoals gepland, maar dat is juist leuk. Soms belt Radio 1 opeens, of staat er een belangrijk persoon uit de museumwereld beneden aan de balie. Daar maak ik dan natuurlijk tijd voor!”
Twee manieren van denken
“Ik ben begonnen met Algemene Cultuurwetenschappen in Rotterdam, waar ik veel leerde over de bezoeker en de financiële kant van de kunst- en cultuursector. In Leiden ben ik er Kunstgeschiedenis bij gaan doen, waar ik juist ontzettend veel over kunsttheorie heb geleerd. Bij Kunstgeschiedenis heb ik ook heel goed leren schrijven. Toen ik vervolgens stage ging lopen, leerde ik om heel praktisch bezig te zijn, en uiteindelijk ook om zowel die theoretische als die praktische manieren van denken met elkaar te combineren. Ik raad het dan ook iedere student Geesteswetenschappen aan om een stage te doen!”
Kunstbeleving
Enthousiast spreekt ze over de toekomst van het museum: “ik stop er heel mijn ziel en zaligheid in; ik wil het museum graag laten uitgroeien tot een cultureel ontmoetingscentrum van de Achterhoek. We willen ook graag innoveren. Zo zijn we nu bezig met een app, die precies weet waar je bent als je in het museum loopt. Ik hoop dat we met die app een goede ‘eerste kunstbeleving’ kunnen neerzetten, zodat we de (zeker ook jongere) bezoeker enthousiast maken voor meer. Als ‘jongste directeur’ voel ik de taak om jongeren bij de kunst te betrekken, maar ik heb niet de illusie dat er opeens honderden jongeren op de stoep staan. Ik weet wel dat die eerste ervaringen met kunst zo belangrijk zijn.” Wat Anne zelf de bijzonderste beleving vond, het afgelopen jaar? “Het mooiste moment was de opbouw van de eerste tentoonstelling. We waren er maanden mee bezig geweest – en in vier dagen stond het er opeens, nog mooier dan gedacht. Je werkt maanden naar die opening toe; dat is het moment waar het uiteindelijk om draait.”
Toekomstbeeld
Haar scriptie gebruikt ze om de volgende tentoonstelling voor te bereiden. En als ze eenmaal afgestudeerd is en over een aantal jaar nog meer ervaring heeft in haar vakgebied? Ze is vastberaden in haar antwoord, maar vooral klinkt er in haar stem een dankbaarheid door over het werk dat ze nu ook al doet: “ik hoop dat ik in de toekomst nog steeds op een plek mag werken die een podium biedt aan kunstenaars, waar hun kunstwerken aan een groot publiek gepresenteerd worden.”
(Tekst door Esther van Haren, 16 juli 2014)