Willemijn Aerdts in diverse media over het Havana-syndroom
Willemijn Aerdts, promovendus bij het Institute Security and Global Affairs, vertelt in diverse media over het Havana-syndroom en de link met de Russische inlichtingendienst.
In 2016 wordt voor het eerst melding gedaan van een hoge piep en bijzondere gezondheidsproblemen door Amerikaans en Canadees ambassadepersoneel, die in de hoofdstad van Cuba werken. Hier ontstaat dan ook de naam Havana-syndroom. De gezondheidsklachten bestaan onder andere uit duizeligheid, hoofdpijn en oorsuizen. Sindsdien zijn er overal ter wereld dit soort klachten gemeld, in totaal zo'n 1500 keer. Vooral Amerikanen lijken het doelwit.
Buitenlandse onderzoeksjournalisten hebben recent bewijs gevonden dat Russische agenten de gezondheidsklachten bij Amerikaanse en Canadese ambtenaren hebben veroorzaakt. De Russische agenten zouden een wapen gebruiken dat gericht microgolven kan afvuren, net zoals een magnetron, ook kan daar een hoge piep bij klinken.
Aerdts legt uit dat het bewijs bestaat uit een onderschepte email van een unit van de Russische dienst, die ook verantwoordelijk wordt gehouden voor het vergiftigen van de spion Skripal. De mail zou informatie bevatten waarin wordt bedankt voor het leveren van dit materiaal. De afgelopen jaren zijn er veel verschillende theorieën rondgegaan over de oorzaak van de gezondheidsklachten.
Hoe weet je nu dan zeker dat hier de Russen achter zitten? Volgens Aerdts is dat altijd lastig met spionage acties, want hoe erg weet je iets zeker? Ze vertelt: ‘ Zelf zullen ze het waarschijnlijk altijd ontkennen, maar dit soort stukjes informatie draagt er natuurlijk wel aan bij dat je dit soort aanvallen aan Rusland kan attribueren.’
Aerdts vertelt ook dat het motief achter de actie uit twee delen bestaat: ‘Aan de ene kant omdat ze natuurlijk graag willen dat deze mensen misschien niet meer voor de Amerikaanse overheid gaan werken, of dat mensen die voor die overheid werken bang worden dat dit hen of hun kinderen ook kan overkomen. Aan de andere kant zaait het ook verdeeldheid; mensen worden boos op hun eigen overheid of zijn bang dat ze niet serieus genomen worden.’